براستی چرا حساسیت ارتباط با رسانههای دشمن کمرنگ شده ؟! چرا قبح رفتار دیروز اینگونه شکسته شده چنانچه هنرمندان و حتی بعضا سیاسیون تماس با رسانههای دشمن برایشان عادی و یا به عنوان یک روزمه مهم تلقی میشود؟!
شاید اگر دوران جنگ رادیو بعث عراق با کسی از ایرانیها حال هرکسی که میخواست باشد، از سیاستمدار تا هنرمند سینما و تلویزیون مصاحبهای انجام میداد بلافاصله برچسب میخورد و همه آن فرد را خائن و نفوذی میدانستند. جنگ که تمام شد باز هم اگر چنین اتفاقی میافتاد هیچ تغییری در تعابیر عمومی و نسبت به چنان رفتاری نبود؛ یعنی اگر گفتوگوی سادهای با رسانه دشمن تحت هر عنوانی صورت میگرفت با آن برخورد میکردند، اما کم کم آن حساسیتها رنگ باخت به طوری که این روزها کم نیستند اخباری که میشنویم درباره گفتوگو یا حتی حضور شخصیتهای شناخته شده ایرانی در رسانههایی که علنا و آشکارا عناد خودشان را با ایران و ایرانیان رسانهای میکنند و حتی بدتر از عناورزی، حمله به اعتقادات و باورهای دینی مردم جزء لاینفک برنامههای روتین آنها است.